13.

Minął kolejny tydzień i nastał 31 grudnia – Sylwester. Ignaczak postanowił zorganizować go u siebie w Rzeszowie. Przyjechali wszyscy siatkarze reprezentacji. Była osiemnasta więc imprezę czas zacząć. Martyna co dziwne rozmawiała z Iwoną i się nie kłóciły. Winiar zapodawał muzykę,a reszta tańczyła w rytm muzyki. Z całego towarzystwa nie pili tylko Igła,Pit,Martyna i Dominika. Zabawa była super do czasu gdy Martyna nam gdzieś zniknęła. Okazało się że jest w sypialni i źle się czuje. Igła natychmiast wpadł w panikę i chciał jechać do szpitala. Iwona starała się go uspokoić i wzięliśmy Marti do szpitala. Kazaliśmy Kubiakowi jakoś rozkręcić atmosferę. Do szpitala dojechaliśmy bardzo szybko. Gdy lekarz zbadał dziewczynę to wyszedł z sali ze śmiechem.
-Kto jest ojcem dziecka?
-J-j-ja!
-Nie ma się pan co martwić. Dziecko się dobrze rozwija i nie było nawet sensu tu przyjeżdżać to tylko mała zaczęła kopać.
Na to wszyscy wybuchliśmy śmiechem. Wróciliśmy do domu Ignaczaków. Michałowi udało się rozbawić gości tak by nie zauważyli naszej chwilowej nie obecności. Dochodziła godzina dwunasta. Wzięliśmy szampany i kieliszki i udaliśmy się przed dom by ujrzeć sztuczne ognie. Zaczęło się odliczanie.
10..
9..
8..
7..
6..
5..
4..
3..
2..
1..
Szczęśliwego Nowego Roku!
Słychać było huk fajerwerek i korków od szampana jednak w moim i Piotrka przypadku to nam nie przeszkadzało w całowaniu się.
-Szczęśliwego Nowego Roku mała.
-Szczęśliwego Nowego Roku kochanie,
Wtuliłam się w niego, było mi strasznie zimno bo wyszłam w samej krótkiej sukience. Po całej imprezie byłam tak zmęczona że Piotrek musiał mnie nieść od samochodu do domu, a ja zasnęłam mu w ramionach.
Obudziłam się około 14. Z kuchni dobiegały mnie wspaniałe zapachy,jednak ból głowy nie pozwolił mi wstać z łózka.
-Piotrek! Możesz przyjść na chwile?
-Co jest mała?
-Głowa mnie boli i ..apsik!
-Pokaż no mi tu się. Ty masz gorączkę. Zostań w łóżku a ja ci zaraz przyniosę jakąś tabletkę.
Posłusznie zostałam w łóżku. Piotrek dosłownie biegiem przyniósł mi tabletkę i poszedł zadzwonić po lekarza. Po godzinie lekarz przyjechał i mnie zbadał. To tylko zwykła grypa. Jednak mam leżeć w domu przez najbliższy tydzień. Piotrek chciał znów opuścić treningi lecz mu zabroniłam i uświadomiłam go że Martyna może przychodzić i mi pomagać. Z niechęcią się na to zgodził.
Nazajutrz od rana nafaszerował mnie lekami i czekał aż Igła przywiezie Martynę do mnie a tamci razem pojadą na trening.
-Wszystko masz? Lekarstwa na szafce? Butelkę przy łóżku? Telefon jakby coś?
-Piotrek! Idziesz tylko na parę godzin na trening. Martyna mi pomoże. Ja nie umieram! To tylko zwykła grypa.
-Przepraszam. Martwię się o ciebie.
-Nie ma o co.
-Dasz buziaka?
-Nie.
-Ale czemu?
-Nie chce być zlinczowana przez trenera ze Nowakowski jest chory.
-Oj no dobra to papapapa.
-No pa.
Zostałyśmy same z Martyną która wpychała we mnie kanapki przygotowane przez Piotrka. Po tej chorobie będę wyglądała jak wielka kulka. Oglądałyśmy z Marti rożne filmy,wybierałyśmy imię dla małej Ignaczakowej. Wybór padł jednogłośnie – Zuzia. Po tym Martyna poszła przygotowywać mi obiad, a ja ze zmęczenia zasnęłam.

Oczami Piotrka.
Wróciłem z treningu. Martyna powiedziała ze Paulina padła ze zmęczenia i śpi. Moja biedna kruszynka. Podczas gdy jadłem spokojnie obiad to usłyszałem skrzypienie podłogi. Wiedziałem ze to ta mała się przebudziła. Przytuliła się do mnie od tyłu i pocałowała w policzek.
-Jak było na treningu?
-Jak zawsze męcząco. Jak się czujesz?
-Lepiej. Dziękuje za tyle kanapek. Zjadłyśmy prawie wszystkie z Martyną.
-Mam nadzieje że ci smakowało.
-To były najlepsze kanapki jakie w życiu jadłam. I obiecaj że będziesz mi robił takie codziennie.
-Jeśli ci smakują to czemu nie. Ale jak nie wrócisz do łózka to nie zrobię ci.
-No dobrze.
-I zaraz przyniosę ci ciepłego rosołu do łózka.
-Piotrek nie musisz. Zjem tutaj.
-No dobrze, a mogę cie nakarmić?
-Że co proszę?
-No nakarmić.
-Jeśli tak bardzo tego chcesz to czemu nie.


Półtora miesiąca później – urodziny Pauliny
Oczami Piotrka
Były dziś urodziny Pauliny, a ja nadal nie miałem prezentu. Jest mi głupio nic jej nie podarować, tym bardziej po tym, ze ona dała mi prezent na moje uro. I to nie tani prezent. Chciałbym by było to coś z serca. Coś co by ją zaskoczyło. Zawsze narzekała że chciałaby aparat. Więc spełnię jej marzenie. Po dwóch godzinach wróciłem do domu i czekał na mnie obiad.
-Wszystkiego Najlepszego Myszko.
-Nie zapomniałeś! Dziękuje! Kocham Cię!
Wtuliła się we mnie.
-Zamknij oczy.
-Mam się bać?
-Nie masz czego to nie wielki potwór który cię zje.
-Już możesz otworzyć oczy.
-Ojej dziękuje. O takim marzyłam. Jeszcze raz dziękuje.
-Mam dla ciebie jeszcze jedną niespodziankę.
-Tej mam się bać?
-Nie. Ja po prostu sam dla ciebie tort upiekłem.
-Jesteś najcudowniejszym facetem na ziemi!
-Przesadzasz, ale miło mi to słyszeć. A może postaramy się o małego Nowakowskiego?
-Małe sprostowanie. Małą Nowakowską. Chce córeczkę.
-Jak sobie życzy moja najcudowniejsza dziewczyna na świecie, którą kocham ponad wszystko.
-Ja ciebie też kocham wariacie.
Po czym wziąłem ją na ręce i zaniosłem do naszej sypialni.

_______________________________________________________________________________
Dziękuje ze czytacie i co poniektórzy komentują ♥ Kolejny rozdział dodam jeśli będzie minimum 20 komentarzy ;)